TR
Değişen kentsel dinamiklerin etkisiyle günümüz kamusal mekan literatüründe “geçiş mekanları”(transit places), “yer olmayan”, kimseye ait olmayan mekan (non-lieux) terimleri tartışılmaktadır. Auge’e göre (1997), “yer” kimliğe sahip, ilişkisel ve tarihsel anlamda tanımlanabilen alan olarak açıklamakta, “yer olmayan” ise belirli bir kimlik ve ilişki ortamı oluşturmamakta, yalnızlık ve benzeşim yaratmaktadır . Bir mekana aidiyet hissini kazandıran yer kavramı belirli obje, vak’a, yapı, mekan zemininde “yerinde“ işlenen zihinsel süreçlerle oluşmaktadır. Bu çalışma tarihsel süreçte kent belleğine işlenmiş izleri ve dokuyu referans alarak insan ölçeği ve doğal çevrenin yeniden kazanımı, insani erişilebilirlik, yaşayan kamusal işlevlere odaklı stratejileri “yerinde” yaşatacak bir perpektif sunmaktadır.
EN
With the influence of changing urban dynamics, the terms "transit places", "non-lieux" and "non-lieux" are discussed in today's public space literature. According to Auge (1997), "place" is defined as an area that has an identity and can be defined in a relational and historical sense, while "non-place" does not create a specific identity and relationship environment and creates loneliness and similarity. The concept of place, which gives the feeling of belonging to a place, is formed by mental processes processed "on-site" on the basis of a certain object, event, structure, place. This study offers a perspective that will enable strategies focused on human scale and recovery of the natural environment, human accessibility, and living public functions to be experienced "in situ" by taking as reference the traces and texture engraved in the urban memory throughout the historical process.